معماری در خدمت خلاقیت، انعطاف و زیست آینده‌نگر

در مواجهه با پیچیدگی‌های زیست شهری امروز، مرکز نوآوری دانشگاه شهید بهشتی با هدف خلق فضایی الهام‌بخش، منعطف و پاسخ‌گو به نیازهای متنوع کاربران طراحی شده است. این پروژه می‌کوشد تعادلی میان کارکرد فناورانه و تجربه‌ی انسانی برقرار کند؛ جایی که معماری نه صرفاً به عنوان کالبد، بلکه به‌مثابه بستر زیست خلاقانه عمل می‌کند.

الهام‌گرفته از پروژه‌هایی نظیر «فونیکس» از گروه نکسا، که معماری را در پیوند با فناوری و زندگی معاصر بازتعریف می‌کنند، طراحی این مجموعه نیز بر ایجاد فضاهایی انعطاف‌پذیر و تطبیق‌پذیر تمرکز داشته است. در کنار آن، با نگاهی به تجربه‌ی طبیعت‌گرایانه‌ی مجتمع «شار»، رویکردی مبتنی بر حفظ عناصر طبیعی و ارتباط فعال با بستر پیرامونی اتخاذ شده است.

در سازماندهی فضایی پروژه، بهره‌گیری هوشمندانه از نور طبیعی، تهویه‌ی متقابل، و گشودگی‌های هدفمند، کیفیتی پویا و انسانی به فضا بخشیده است. مرز میان درون و بیرون، سخت و نرم، در قالبی متعادل تعریف شده تا فضایی خلق شود که هم‌زمان در خدمت عملکرد، زیباشناسی، و ارتقاء کیفیت حضور کاربران باشد.

مرکز نوآوری، نه صرفاً مکانی برای پژوهش و تولید دانش، که بستری برای هم‌زیستی خلاقیت، طبیعت و فناوری است. معماری این پروژه تلاشی است در جهت خلق تجربه‌ای معنادار، پویا و ماندگار.