جستجوی معرفت در پیچ و خم زندگی
پروژه باغ مدرسه، جایی است که آموزش و تجربه همچون شاخه‌های در هم‌تنیده یک درخت، در هم می‌آمیزند و فضایی می‌آفرینند که ذهن را به حرکت و کشف دعوت می‌کند. این مجموعه آموزشی با گستره‌ای به مساحت ۲۳۰۰۰ مترمربع، فضایی فراتر از یک مدرسه است؛ باغی زنده که در آن جامعه و دانش‌آموزان در مسیری مشترک به سوی رشد و بالندگی گام برمی‌دارند.
مسیرهای پرپیچ و متنوع:
همان‌گونه که طبیعت از نظم یکنواخت گریزان است، طراحی این مجموعه نیز با فضاهای تو در تو و مسیرهایی متنوع شکل گرفته است؛ جایی که هر قدم در آن تجربه‌ای تازه و کشفی نو به همراه دارد. این الگوی طراحی از ساختار ارگانیک شهرهای کهن الهام گرفته شده است، جایی که تنوع فضا و بازی پر و خالی‌ها زندگی را به جریان می‌انداخت.
تعامل به مثابه جوهره طراحی:
این باغ مدرسه نه‌تنها مأمن آموزش برای دانش‌آموزان، بلکه مکانی برای تعامل و هم‌زیستی جامعه محلی است. مسجد، سالن اجتماعات و سالن ورزشی به عنوان قلب‌های تپنده این مجموعه طراحی شده‌اند که در ساعات غیراداری پذیرای مردم هستند و فرصتی برای یادگیری و ارتباط فراهم می‌آورند.
توازن میان وسعت و مقیاس انسانی:
زمین وسیع پروژه چالشی بود که می‌توانست مقیاس انسانی را در خود محو کند. اما با طراحی محورهای دسترسی و تقسیم زمین به برش‌هایی انسانی‌تر، فضایی شکل گرفت که نه‌تنها چشم‌اندازی وسیع، بلکه تجربه‌ای نزدیک و هم‌راستا با قدم‌های انسان ارائه می‌کند.
نور، طبیعت و خرد نهفته در معماری:
همان‌گونه که کوه‌ها و دشت‌ها الهام‌بخش کهن‌الگوهای معماری ایرانی بوده‌اند، این طراحی نیز از نور و توپوگرافی به عنوان عناصر کلیدی بهره برده است. کلاس‌ها در آغوش نور جنوب و شمال جای گرفته‌اند و فضاهای اجتماعی همچون گلبرگ‌هایی پیرامون محورهای تعاملی شکوفا شده‌اند.
معماری با الهام از سنت ایرانی:
در این باغ مدرسه، روح معماری ایرانی در جزئیات جاری است.
گودال باغچه، همچون نگینی در دل زمین، فضایی برای آرامش و هم‌نشینی ایجاد کرده است.
رواق‌ها با کشیدگی سخاوتمندانه‌شان، مسیرهایی دلپذیر برای گشت و گذار در مجموعه فراهم آورده‌اند.
ایوان‌ها، همان‌گونه که از گذشته مأمن گفت‌وگو و استراحت بوده‌اند، اینجا نیز به فضایی برای تعامل بدل شده‌اند.
صفه‌ها همچون سکویی برای گردهمایی و تأمل طراحی شده‌اند و حیاط‌های مرکزی، روح زنده معماری ایرانی را به نمایش می‌گذارند.
فخر و مدین به‌زیبایی نقش نور و سایه را در معماری تعریف کرده‌اند و نیم‌سایه‌ها در کنار باغچه‌ها و رواق‌ها تجربه‌ای دلنشین از فضا ایجاد می‌کنند.
تفکیک و پیوستگی:
هر مدرسه به دو دوره تفکیک شده و ورودی و حیاط اختصاصی خود را دارد؛ اما این جداسازی به گونه‌ای انجام شده که ارتباط و پیوستگی میان آنها حفظ شود و مجموعه‌ای یکپارچه را شکل دهد. این ساختار به کاربران احساس استقلال و در عین حال تعلق خاطر به یک کل بزرگ‌تر را می‌بخشد.
نور، سایه و مفاهیم معماری اصیل:
طراحی این باغ مدرسه بر اساس مفاهیم اصولی معماری ایرانی-اسلامی صورت گرفته و به اصول معماری کریم میرنیا که در مقررات ملی ساختمان نیز آمده است توجه دارد. نور جنوب و شمال بر کلاس‌ها جاری است و سایه و نیم‌سایه‌ها فضایی برای تنفس و آرامش خلق کرده‌اند.