زبان خاموش فضا؛ مرکز پژوهش و صنعت

در قلب صنعتی ایران، جایی میان زیرساخت‌های سنگین و اقلیم خاموش مرکزی، مرکز پژوهش‌های پلی‌الفین پاسخی است به نیازهای معاصر در حوزه پژوهش، تولید دانش، و هم‌نشینی میان علم و صنعت.

ساختمان، نه صرفاً ظرفی عملکردی، بلکه تلاشی است برای بازتعریف مرز میان فضاهای تخصصی و امکان‌پذیری اجتماعی آن‌ها. در این میان، معماری نقشی واسط می‌یابد؛ پلی میان ماده و معنا، میان فرم و عملکرد.

فرم بنا، ساده، صریح و متأثر از تنش‌های میان نور، سایه و بافت طراحی شده است. انتخاب مصالح، صادقانه و با رویکردی مبتنی بر دوام و ایجاز انجام شده. نمای پروژه، نه برای نمایش، بلکه در امتداد عملکرد درونی شکل گرفته؛ زبانی خاموش، درون‌گرا و پژوهش‌محور.

در فضای داخلی، نور طبیعی به‌مثابه ابزاری هدایت‌گر عمل می‌کند. مسیری تدریجی برای درک فضا، که پژوهشگر را هم‌زمان درگیر حرکت، مشاهده، و تأمل می‌سازد.

این ساختمان نه نشانه‌ای نمادین در بافت، و نه حجمی منزوی، بلکه «رابطی فضایی» است میان فرآیندهای علمی و بستر صنعتی اراک؛ معماری‌ای که در عین سکون، واجد معناست.